De droombaan van Corine
Het liefst zou ik een inloopbalie voor inwoners organiseren. Zij kunnen dan laagdrempelig met al hun vragen over burgerzaken, belastingen en financiën (op gemeentelijk gebied) bij mij terecht.
‘Als kind maakte mijn moeder al gele jurken voor mij en je hoeft mij echt geen boeket met witte bloemen te geven’, grapt Corine. ‘Laatst waren we trouwens met 100 collega’s van Molenlanden naar een concert van Rieu. We zouden het optreden alleen op grote schermen kunnen zien. Bleek het hele orkest een fotomoment vlak naast ons terras te hebben en stond die dame in de gele jurk op een armlengte afstand!’
Muziek is nog steeds een hobby van Corine, maar van haar talent voor cijfers maakte ze haar vak. ‘Er waren niet zoveel mensen in mijn klas die van wiskunde hielden, dus de docent was blij met een echte fan. Ook het vak boekhouden vond ik heel leuk en daar ben ik verder in opgeleid. Mijn eerste baan was bij een gemeente. Je kunt hier zoveel verschillende dingen doen op het vlak van financiën, dat ik ben blijven ‘hangen’. Op een gegeven moment moest ik bijspringen bij Burgerzaken. Het was geweldig om contact met inwoners te hebben. Na een paar jaar begon het toch te kriebelen en miste ik de cijfers. In mijn huidige baan duik ik in de cijfers én heb ik contact met inwoners. Collega’s weten mij ook te vinden met hun vragen. Het is intensief werk, maar ik krijg er veel energie van.’
Het liefst zou ik een inloopbalie voor inwoners organiseren. Zij kunnen dan laagdrempelig met al hun vragen over burgerzaken, belastingen en financiën (op gemeentelijk gebied) bij mij terecht.